Sinds twee weken zijn we nu aan t repeteren. Met de auto of op de fiets rijden we op en neer naar Aalsmeer. T begint een vertrouwd ritje te worden. En met de tijd bouwen we zowaar een band op op met familie de Wit van caravanstalling de Wit. We worden met argwaan bekeken maar er bloeit iets. "Ha, daar hebben we de kunstenmakers weer"/"Dus jullie zijn artiesten, valt daar van te leven?". En inmiddels mogen we alles van ze. En meneer de Wit junior zal zelfs ons caravannetje naar Amsterdam vervoeren met een autoambulance, aangezien het bakbeest zelf niet veilig meer de weg op kan. De Wit wil weliswaar wat centen in de vuist, maar hij is absoluut welwillend tegenover ons. Dat is toch winst ten opzichte van twee weken geleden, toen we bijna niet mochten komen repeteren.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten